سندرم سوگرن یکی دیگر از بیماری های خود ایمنی است که معمولا با لوپوس رخ می دهد. علائم اصلی این سندرم: خشکی چشم ها و دهان است.
شتاب بالاتر از حد طبیعی ممکن است نشان دهنده یک بیماری سیستمیک مانند لوپوس باشد.
التهاب و تورم بافت‌های داخلی پوست باعث می‌شوند که صورت ورم کند. ورم بافت اطراف چشم با ایجاد مشکل در مشکل بینایی و مطالعه کردن همراه است.
به همراه قرص های استروئیدی مصرف شوند تا مقدار دوز استروئید کاهش پیدا کند.
این نوع لوپوس در مقایسه با سایر انواع آن، مثل لوپوس پوستی، شدیدتر است؛ زیرا ممکن است بر هر اندام و ارگانی در بدن اثر کند.
سیستم ایمنی فردی که این وضعیت خود ایمنی را ( لوپوس) دارد، قادر به شناسایی مواد ناخواسته یا آنتی ژن ها با بافت های سالم نیست.
اگر لوپوس عملکرد کلیه‌ها را تحت الشعاع قرار داده باشد، امکان وجود بیشتر از حد هموگلوبین وجود دارد.
عوارض جانبی سرکوب کننده‌های ایمنی ممکن است شامل افزایش خطر عفونت، آسیب کبدی، کاهش باروری و افزایش خطر ابتلا به سرطان باشد.
مقالات پزشکی برای افزایش اطلاعات شماست ، برای درمان بیماری هایتان با پزشک متخصص گفتگو کنید.
بیماری لوپوس اریتماتوز به کلیه‌ها آسیب وارد می‌کند و نارسایی کلیه باعث بروز تورم در پاها می‌شود.
پزشکان به طور طبیعی در مورد داروهایی که باید در دوران بارداری استفاده شوند، با احتیاط رفتار می کنند. استروئیدها معمولا به خوبی تحمل می شوند و بسیاری از افراد از داروهای پردنیزولون، هیدروکسی کلروکین و آزاتیوپرین در طول بارداری و بدون بروز اثرات زیان آور استفاده کرده اند. بیماری پوستی لوپوس در کودکان اگر دارای سطح بالایی از آنتی بادی ضد فسفولیپید باشی، خطر سقط‌جنین زیاد است.. با این حال، درمان با آسپرین یا هپارین، این خطر را کاهش می‌دهند و در حال حاضر در بیشتر زنانی که دارای این آنتی بادی ها هستند، بارداری موفقیت آمیز است.
کسانی که علائم جدی‌تری دارند نظیر آسیب ارگان‌های داخلی بدن، ممکن است به همراه داروهای دیگری که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند، به میزان بالایی از داروهای کورتیکواستروئیدها نیاز داشته باشند.
This informative article requirements further citations for verification. Be sure to assistance increase this article by introducing citations to reputable sources. Unsourced material can be challenged and eliminated.
به عنوان مثال دارهای آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و مایکوفنولات که می توانند: فعالیت زیاد سیستم ایمنی بدن را کاهش دهند.